Rak piersi

Rak piersi jest najczęściej występującym nowotworem złośliwym u kobiet. Rzadko występuje przed 30. rokiem życia, a ryzyko zachorowania wzrasta powyżej 50. roku życia.

Leczenie raka piersi ustalane jest dla każdej pacjentki indywidualnie. Wynika to z różnorodności typów raka, tkanek, wrażliwości hormonalnej, lokalizacji zmian nowotworowych, stopnia zaawansowania choroby, stanu zdrowia pacjentki oraz dostępnych metod leczenia. Opcje terapeutyczne obejmują leczenie chirurgiczne, chemioterapię, terapie celowane, radioterapię i leczenie hormonalne.

Jedną z metod leczenia raka piersi jest terapia hormonalna. Stosuje się ją zarówno u pacjentek przed, jak i po menopauzie. Leczenie hormonalne dedykowane jest dla pacjentek, u których stwierdzono w komórkach nowotworu obecność receptorów hormonalnych, czyli określono komórki nowotworowe jako hormonalnowrażliwe. Leczenie hormonalne ma za zadanie zmniejszenie ryzyka nawrotów choroby. Stosowanie leków hormonalnych uniemożliwia lub osłabia podział komórek nowotworowych. W zależności od rodzaju komórek nowotworowych, lokalizacji guza, jego wrażliwości hormonalnej i wielkości oraz w zależności od stanu menopauzalnego, lekarz może wybrać do terapii np. tamoksyfen lub jeden z inhibitorów aromatazy.

Lekarz prowadzący decyduje o wyborze leku oraz o czasie trwania terapii (5-10 lat), zmianie leczenia lub jego zakończeniu. Ważne jest, aby zlecone leki, najczęściej w tabletkach, przyjmować codziennie, regularnie przez wszystkie lata trwania terapii. Odstawienie leku przepisanego przez lekarza może bowiem spowodować ponowne namnażanie się komórek rakowych. Terapia hormonalna polega głównie na blokowaniu działania estrogenów na receptory obecne w tkance piersi. Tamoksyfen jest lekiem antyestrogenowym, którego podstawowe działanie polega na hamowaniu wiązania estrogenów z receptorami hormonalnymi co uniemożliwia działanie tego hormonu na komórki rakowe. Prowadzi to do ograniczenia podziałów komórkowych w tkankach zależnych od estrogenów, w tym komórkach nowotworowych.

Inhibitory aromatazy to leki hamujące aktywność aromatazy, enzymu przekształcającego androgeny i progestageny w estrogeny. Enzym ten jest aktywny głównie u kobiet po menopauzie, a w wyniku jego działania dochodzi do stymulacji komórek nowotworu przez estrogeny. U niektórych pacjentek blokowanie (inhibicja) aromatazy okazało się skuteczniejsze niż działanie antyestrogenowe tamoksyfenu, dlatego też leki te są częściej stosowane u kobiet po menopauzie naturalnej lub farmakologicznej. W trakcie uzupełniającej terapii hormonalnej bardzo ważna jest współpraca pacjentki z lekarzem onkologiem. Najważniejsza jest skuteczność i tolerancja leczenia. Jeśli w trakcie nawet najskuteczniejszej terapii dojdzie do powikłań wywołanych stosowanym lekiem, lekarz prowadzący może zmienić leczenie i użyć innej substancji, innego leku. Istotnym jest, aby zachować ciągłość w blokowaniu komórek nowotworowych.